Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

"Επιστολή στον κύριο Μπούτο" της Άννας Κοντονίκα


Αγαπητέ κύριε Μπούτο,
     Πήρα το θάρρος να σας στείλω ένα γράμμα. Ίσως και να μη φτάσει ποτέ στα χέρια σας, μιας και φαντάζομαι ότι κάθε μέρα θα λαμβάνετε πολλά κι έτσι μάλλον θα επιλέγετε τυχαία ή με πολύ αυστηρά κριτήρια, ποια θα διαβάσετε. Και τώρα, με τα social media, μάλλον θα έχετε ανοίξει πολλά μέτωπα.. Facebook, twitter, instagram και πόσα ακόμα που ενδεχομένως αγνοώ! Αλλά φαντάζομαι ότι εσείς  θα έχετε όλες αυτές τις σελίδες ανοιχτές παράλληλα στον υπολογιστή σας...
      Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να σας λέει όλος αυτός ο κόσμος που σας στέλνει μηνύματα; Σας ασκούν κριτική για το πρόγραμμα του σταθμού σας ή σας λένε ιδέες που έχουν; Από την άλλη , είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσαν να σας ρωτάνε πόσα ακριβώς γραμμάρια σπανάκι έβαλε ο Άκης Πετρετζίκης στη σπανακόπιτα που έφτιαχνε το πρωί! Ή τι θα γίνει παρακάτω στη Φατμαγκιούλ!
     Θα μου πείτε κύριε Μπούτο μου, εγώ γιατί σας γράφω; Γιατί σας απασχολώ σε ένα ήδη αρκετά φορτωμένο πρόγραμμα; Αν έχετε φτάσει αυτό το γράμμα μέχρι εδώ, ακούστε και τα παρακάτω, έχουν σημασία, τουλάχιστον έχω ανάγκη να σας τα πω.

     Από πολύ μικρή θυμάμαι ότι μόλις καθόμουν στον καναπέ του σπιτιού μου κι έπιανα το χειριστήριο στα χέρια μου, κατευθείαν πατούσα το κουμπί "4". Βλέπετε, εκεί είχαμε εμείς το MEGA-ΛΟ κανάλι. Στο κουμπί "4". Για πολλά χρόνια μάλιστα μου έκανε φοβερή εντύπωση που στα άλλα σπίτια το MEGA δεν ήταν συντονισμένο στην ίδια συχνότητα. Αργότερα έμαθα ότι αυτό δεν ήταν προκαθορισμένο, αλλά επιλογή του καθενός! Πόσο με κούραζε όμως, όταν βρισκόμουν σε κάποιο χωριό κι έπρεπε να φτάσω στο κανάλι 65, ας πούμε, για να πιάσω MEGA.

     Δεν το λέω για να σας κολακεύσω, αλλά είμαι από τα παιδιά που μεγάλωσαν μαζί με αυτό το κανάλι. Άλλωστε η διαφορά ηλικίας μας είναι μικρή, καθώς είμαι 25 ετών. Α, παράπονο δεν έχω.. Έχω παρακολουθήσει τα show της Ρούλας, τις ειδήσεις του Χατζηνικολάου, τοπρωινό του Φώτη και της Μαρίας, τα σίριαλ που έκανε γνωστή τη γενιά των ηθοποιών που τώρα μεσουρανούν, περίμενα κάθε βδομάδα να μάθω αν τελικά ο Μαρκοράς θα το πάρει το κορίτσι.. μεγάλες στιγμές, ας μην τα πολυλογούμε!

     Συμφωνούσαμε πάντα στις επιλογές μας.. ένα πράγμα! Σα να με ακούγατε, όπου κι αν βρισκόσασταν! Θυμάμαι όταν πρωτοεμφανίστηκαν τα μεσημεριανά- κουτσομπολίστικα προγράμματα τι άγχος είχα περάσει! "Ας μην το κάνει και το MEGA και υποβαθμιστεί το κύρος του!", σκεφτόμουν. Ευτυχώς εισακούσατε τις σκέψεις μου κι έτσι γλιτώσαμ από αυτό το συφερτό. Μετά, βέβαια, βάλατε τούρκικα σίριαλ. Ήσασταν οι πρώτοι που επιλέξατε αυτά τα προγράμματα, αν δεν κάνω λάθος. Είναι πιο οικονομικά, σας κατανοώ. Αχ, σε τι μπελάδες μας βάλατε , κύριε Μπούτο μου, αν το ξέρατε τότε... Τούρκικη έγινε πια η τηλεόραση που έχουμε στα σπίτια μας, μετά από τόσα χρόνια! Ευτυχώς υπάρχουν και οι επαναλήψεις, για να μας θυμίζουνότι κάποτε γίνονταν και ελληνικά σίριαλ. Α, είπαμε, παράπονο δεν έχω! Απ' έξω έχω μάθει "Dolce Vita", "Δέκα λεπτά κήρυγμα", "Απαράδεκτοι".. Ένα έχω  μόνο να σας πω! Κάποτε έπιασα γκόμενο με το "Ένα σπίτι καίγεται... Καίγεται Θανάση καίγεται!!". Ωραίες εποχές. Και τώρα που τον θυμήθηκα, έχω να σας πω ότι πολύ το ευχαριστιέμαι το σιχτίριασμα, από τους "Δύο ξένους" εγώ το έμαθα και ανακάλυψα τον κόσμο. Σας ευχαρσττώ! Κι εσάς και τους Ρήγα- Αποστόλου!

     Αργότερα, ανακάλυψα την "Αναστασία". Βλέπετε, όταν παιζόταν ήμουν μικρή και δε με άφηναν να την παρακολουθώ. Αργότερα ξεθάρρεψα κι εγώ κι έτσι έκανα σχέση κι εγώ με πατέρα και γιο. Τι να κάνω; Αφού μ'άρεσε όπως τα ζούσε η Μυρτώ Αλικάκη, να μην ταυτιστώ; Σφαγμένη θα  με έβρισκαν κύριε Μπούτο μου. Σκέφτηκα για μια στιγμή ότι ωραία θα ήταν να με έκανε είδηση ο κύριος Σόμπολος. Σαν να τον άκουγα στα παράθυρα των οκτώ: "Στυγερό έγκλημα σημειώθηκε χθες τα ξημερώματα στο κέντρο της Αθήνας. Οι πληροφορίες μας λένε ότι πρόκειται για έγκλημα πάθους." Μετά ήρθε ο Χριστόφορος και με συνέφερε. Συνειδητοποίησα ότι μοιραία πάθη ίσον μοιραία λάθη, άρα δύσμοιρα τέλη κύριε Μπούτο μου. 

     Από την άλλη όμως, δεν αξίζω εγώ το τέταρτο δημοσιότητας μου; Οι άλλοι τι καλύτερο έχουν από 'μένα δηλαδή; Δε θα σας το απαντήσω εγώ αυτό, εχώφρων άνθρωπος είστε, με πολύ καλή κρίση! Πώς αλλιώς θα παραμένατε διευθυντής προγράμματος σε ένα παό τα δυο μεγαλύτερα κανάλια, διατηρώντας πάντα υψηλό κύρος; Σας έχουν χαρακτηρίσει αντίστοιχου επιπέδου των κρατικών καναλιών. Βάσει αυτού του βαρύγδουπου χαρακτηρισμού, πήρα την απόφαση να σας αφήσω να κρίνετε ιδίοις όμμασι. Περικλείω μια φωτογραφία μου για να καταλάβετε τι εννοώ.

     Όχι, γιατί πείτε μου κύριε Μπούτο μου, εμένα ποιος θα με αναδείξει; Που είμαι απόφοιτος δραματικής σχολής και γεμάτη όνειρα; Κι αφού είστε το μόνο κανάλι που, παρά την κρίση, προβάλλετε ελληνικές παραγωγές, όπως το "Με τα παντελόνια κάτω", σε ποιον άλλο θα μπορούσα να απευθυνθώ για να βρω κι εγώ δουλειά στην τηλεόραση; Την οποία, σας παρακαλώ, επαναφέρετέ τη μου στην πρωτέρα της κατάσταση. Ελληνιή τη θέλω, όπως την έμαθα. Άντε τώρα που θα πάει ο κύριος Κυνηγός στο τηλεοπτικό παζάρι στις Κάννες,ας φέρει πίσω ένα καλό πρόγραμμα ,που ενα μας χωρέσειόλους εμάς τους νέους. Δεν προλαβαίνω να μάθω τούρκικα για να αναδειχθώ, σας το εγγυώμαι, κύριε Μπούτο μου. Λόγω τιμής, δεν αξίζω εγώ μια θέση στον ήλιο; Όχι σας παρακαλώ,κοιτάξτε τη φωτογραφία μου και μετά  κλείστε τα μάτια σας. Φανταστείτε τώρα αυτό το πρόσωπο να πλαισιώνεται από ένα πλάνο που πάνω αριστερά θα γράφει "MEGA". Ωραία εικόνα, δε βρίσκετε;
     Δε στάθηκα όμως, μόνον εκεί κύριε Μπούτο μου. Στην αναδουλειά και στην ανάγκη, το προχώρησα κάπως παραπέρα το θέμα μου. Γράφτηκα στην πρώτη σχολή σεναριογραφίας της Ελλάδας, την Tabula Rasa. Το καλό το παληκάρι, ξέρει κι άλλο μονοπάτι, λέει ο σοφός λαός μας. Κι αν σας πω ποιοί είναι οι καθηγητές μου.. Παναγιώτης Καποδίστριας, Άννα Χατζησοφιά, Λίζα Δουκακάρου, Ρένα Ρίγγα.. Δικοί σας ανθρωποι, οι συνεργάτες σας που σας έχουν προσφέρει τόσες επιτυχίες! Κι επειδή με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις, καταλαβαίνετε τι σενάρια σας ετοιμάζω! Μεταξύ μας, μιας και τόσα χρόνια, όσες φορές με έχετε εισακούσει, έχετε πάει μπροστά, ακούστε με και τώρα και ακολουθήστε τη συμβουλή μου. Μόλις ανακάμψει η ελληνική οικονομία και ειδικά οι παραγωγές των καναλιών, πάρτε στο δυναμικό σας νέους ανθρώπους, που να φέρνουν μια νέα ανάσα στο κανάλι. Το κοινό έχει συνδέσει κάποιους ανθρώπους με την παλαιά τάξη πραγμάτων, που οδηγούσε σε πολλές παραγωγές, αλλά επέφερε και την κρίση για κάποιους..

     Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, σας περικλείω, εκτός από τη φωτογραφία μου, όπως προείπα και  μια περίληψη ενός καινούριου σίριαλ, που ετοιμάζω κατά αποκλειστικότητα για το κανάλι σας. Θα αντισταθώ σθεναρά σε όλες τις άλλες προτάσεις, σας το εγγυώμαι, γιατί είπαμε ότι μεγάλωσα με το MEGA. Δεν μπορώ να το προδώσω τώρα που θα ανοίξω τα φτερά μου. Το σίριαλ αυτό έχει τίτλο "Βέρα, μια μυστική Εδέμ στα μάτια του". Το ετοιμάζω για καθημερινό εννοείται. Δε θα σας δώσω παραπάνω λεπτομέρειες, εκτός από το ότι πρόκειται για μια γυναίκα που ανακαλύπτειότι ο άντρας της την απατά με την καλύτερή της φίλη κι έτσι εκείνη για να τον εκδικηθεί, τα φτιάχνει με τον παιδικό του φίλο που εμφανίστηκε μετά από δεκαπέντε χρόνια εξαφάνισης και αποδεικνύεται πως είναι τελικά ο ετεροθαλής αδερφός του συζύγου της και κρυφός έρωτας της αδερφής της, η οποία όμως δεν είναι αδερφή της, αλλά παιδί της από έν αβιασμό που υπέστη από τον πατριό της, που ήθελε να εκδικηθεί τη μητέρα της, όταν εκείνη του έκλεψε κάποιους πίνακες κι έφυγε με τον εραστή της στο Παρίσι. Δεν μπορώ να σας πω άλλα, μη με πιέζετε, όμως! Διαβάστε καλά την περίληψη.. Και είμαι σίγουρη ότι θα αιχμαλωτίσουμε τους τηλεθεατές μας κάθε βράδυ στις εννιά, "Ραντεβού στο MEGA!". Πιστεύω όποια άλλη ώρα προβολής θα είναι ζήμια για το κανάλι..
     Κι αφού τα λέμε τόσο ωραία, τόση ώρα, έχω να σας πω και κάτι τελευταίο! Αποδεσμεύσατε επιτέλους το σύζυγο! Βλέπετε ότι ταλαιπωρείται καθημερινά ο άνθρωπος! Κάτι το πολύ πρωινό ξύπνημα, κάτι που έχει όλη μέρα τη Φαίη μες τη μούρη του, κάπου θέλει λίγη ξεκούραση.. Βαρέθηκε ο κακομοίρης και φαίνεται! 
      Αυτά κύριε Μπούτο μου, από μένα.. Τα δικά σας περιμένω να μου πείτε! 
Με εκτίμηση,

Άννα Κοντονίκα
Συγγραφέας: Άννα Κοντονίκα - φοιτήτρια Tabula Rasa

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου