Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Καλή Χρονιά από την Tabula Rasa

Καθώς το 2016 τελειώνει, η καινούργια σελίδα του 2017 εμφανίζεται κενή μπροστά μας...
Σας ευχόμαστε η ζωή να γράψει ένα πανέμορφο καινούργιο κεφάλαιο για εσάς αυτή την χρονιά.

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

Καλά Χριστούγεννα από την Tabula Rasa

Αυτή η εποχή του χρόνου μας φέρνει στο νου τα πραγματα στη ζωή που είναι τα πιο σημαντικά. Μας υπενθυμίζει να επιδιώξουμε το καλό γύρω μας και να εκτιμήσουμε την αγάπη που μας δίνεται.
Μακάρι η καρδιά σας να γεμίσει με την χαρά της προσφοράς ως έκφραση της αγάπης και της ευγένειας στην ψυχή σας.
Αυτά τα Χριστούγεννα σας ευχόμαστε να φτιάξετε τις καλύτερες αναμνήσεις για τα χρόνια που θα'ρθουν.
 

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

"Η μαγεία του Άγιου Βασίλη" του Νίκου Καρδαμπίκη



«Μπαμπά-μπαμπά». Η δυνατή φωνή της κορούλας του τον καλωσόρισε στο σπίτι. Δεν πρόλαβε καλά-καλά να μπει μέσα και πήδηξε στην αγκαλιά του. Ο χαρτοφύλακας του έπεσε από την ορμή της μικρής, η οποία τοποθέτησε το γλυκό της προσωπάκι στην κοιλότητα του λαιμού του. Κάθε φορά που ήταν αναστατωμένη ή στεναχωρημένη το ίδιο έκανε. Έτρεχε στην αγκαλιά του και περίμενε να την παρηγορήσει.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

“Από το Α ως το Ω” της Γιώτας Σιπέτα



Άννα ήταν τ’ όνομά της.

Βρέθηκε μόνη να παλεύει με φαντάσματα.

Γιατί εκείνος ήταν πλέον παρελθόν.

Δεν υπήρχε χρόνος για άλλα δάκρυα.

Έπρεπε να σηκώσει το κεφάλι ψηλά και ν’ αρχίσει να ζει ξανά.

Ζωή δίχως χρώμα, δίχως άρωμα.

Ήλιος της ψυχής της ήταν εκείνος.

Θυμήθηκε την τελευταία βόλτα τους στην θάλασσα.

Ιστιοπλοϊκό της καρδιά της ήταν το φιλί του.

Κι όμως εκείνος δεν θα τη φιλούσε ποτέ πια.

Λαθραία μόνο τον αγκάλιαζε στα όνειρά της.

Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016

Η Tabula Rasa σας προσκαλεί στον ΝΕΟ χειμερινό κύκλο σεμιναρίων 2017


Το εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa" ξεκινάει για ακόμα μια χρονιά, νέα τμήματα δημιουργικών σεμιναρίων, με καθηγητές που ειδικεύονται στο αντικείμενο που διδάσκουν. 

Αυτόν τον χειμώνα κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και γράψτε την δική σας ιστορία, επιλέγοντας το σεμιναρίο που θα σας οδηγήσει στην ολοκλήρωση του πάθους σας.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

"Θέλω Να Με Θυμάσαι" της Χαριτίνης Παπαδοπούλου



Στεκόμουν εκεί για πέντε λεπτά και προσπαθούσα με μανία να ανάψω ένα καταραμένο τσιγάρο. Τα χέρια μου έτρεμαν και δεν μπορούσα να κρατήσω την φλόγα του αναπτήρα σταθερή. Αφού τα κατάφερα, τράβηξα μια γερή τζούρα ανταμείβοντας έτσι τον εαυτό μου για την ταλαιπωρία. Ένας αστυνομικός βγήκε στο κατώφλι και φώναξε το όνομα μου.
«Ήγγικεν η ώρα» ψέλλισα και πέταξα το τσιγάρο μου στο λερωμένο πάτωμα πατώντας το με το πέλμα μου. Πέρασα την μεγάλη γαλάζια πόρτα παίρνοντας μια βαθιά ανάσα. Έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να κάνει μεταβολή και να τρέξει όσο πιο μακριά γίνεται. Κάπου που να υπάρχει ασφάλεια. Δεν τον υπάκουσα όμως. Ακολουθούσα μηχανικά τα βήματα του αστυνόμου, μέχρι που εκείνα μας οδήγησαν μπροστά σε μια πόρτα.
«Την τσάντα σας κυρία μου. Θα πρέπει να την αφήσετε εδώ» μου είπε ψυχρά.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

"Η Χιονάτη πρώτο θέμα" της Στρατονίκης Καλφοπούλου



Μαγικός Καθρέφτης (κεντρικός παρουσιαστής):

Κυρίες και κύριοι είναι τα κεντρικά γεγονότα από το μεγάλο κανάλι. Εκτός έλεγχου είναι πλέον η μεγάλη διαμάχη μεταξύ της βασίλισσας του Πέρα – Πέρα και της πριγκίπισσας Χιονάτης. Εξοργισμένη η βασίλισσα που η Χιονάτη έχει τον απέθαντο, αποπειράθηκε για ακόμα μια φορά να τη δολοφονήσει, χωρίς όμως πάλι με κάποια ιδιαίτερη επιτυχία. Το παραλίγο τραγικό συμβάν έλαβε χώρα σήμερα την 11η πρωινή όταν μια ηλικιωμένη γυναίκα επισκέφτηκε τη Χιονάτη στο σπίτι των  7 νάνων κολλητών της, όπου και τη φιλοξενούν προσφέροντάς της προστασία από τα θανατηφόρα χέρια της βασίλισσας. 
–Τουλάχιστον έτσι νόμιζαν μέχρι σήμερα που γύρισαν τρέχοντας από το ορυχείο όπου και εργάζονται, μόλις άκουσαν τα τρομερά νέα από το στόμα του βάτραχου προϊστάμενού τους.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Βραβείο για την σπουδάστριά μας, Λυδία Ψαραδέλλη



Η απόφοιτος σπουδάστρια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Λυδία Ψαραδέλλη, έλαβε μέρος στο λογοτεχνικό διαγωνισμό που διοργάνωσαν οι «120 λέξεις» με θέμα τη φράση «7 Θανάσιμα Αμαρτήματα» συμμετέχοντας με το διήγημα «Δε θα με φτάσετε ποτέ!», και κέρδισε μία από τις 4 θέσεις του αμαρτήματος Αλαζονεία.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016

“Αναζητώντας τον Ελύτη” της Ευαγγελίας Θεοδωρίδου



''ΕΛΥΤΗ, Μ΄ΑΚΟΥΣ; Χάθηκες και εσύ. Χάθηκες προτού να σε γνωρίσω. Προτού προλάβω να σε συναντήσω. Προτού προλάβω να πάρω απαντήσεις στα ερωτήματά μου. Και είχα τόσα να σου πω!!! Σε μια χώρα που ρημάζει επειδή την πρόδωσαν όλοι, εγώ στέκομαι εδώ, σαν την καλαμιά στον κάμπο, και σε αναζητώ.

ΕΛΥΤΗ Μ΄ΑΚΟΥΣ; Απόψε σε χρειάζομαι. Απόψε σε έχω ανάγκη. Και αυτή η ανάγκη γίνεται κραυγή που βγαίνει από τα χείλη μου και σχίζει τη σιωπή του δειλινού. Τα νυχτολούλουδα στην αυλή της κυρά Μαρίας ανοίγουν τα μπουμπούκια τους αλλά εγώ δεν τα μυρίζω. Το μοιρολόι του γκιώνη, που αναζητάει μέχρι σήμερα τον Αντώνη, ταξιδεύει σε μένα με το θρόισμα του ανέμου, αλλά εγώ δεν το ακούω. Η θάλασσα προσπαθεί να με πλανέψει με την αλμύρα που χαϊδεύει το πρόσωπό μου αλλά εγώ δεν τη νιώθω. 

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

“Η καρέκλα” της Μάρσας Κλειδωνάρη


- Ασπασία δεν θα το πιστέψεις, σωθήκαμε

- Σώπα. Τι έγινε; Πέθανε ο άντρας σου;

- Σωθήκαμε είπα, φαρμακόγλωσσα. Δεν είπα σώθηκα.

- Τι συνέβη Σμαρώ μου, τότε;

- Ανακάλυψα μια μέντιουμ στο Παγκράτι, που δε λέει μόνο τον καφέ. Έχει φέρει στην Ελλάδα κάτι επαναστατικό.

- Σώπα. Πιο επαναστατικό και από το το ντολμαδοτυλιχτίρι της Βέφας;

- Αυτό δεν είναι τίποτα. Σώπα για λίγο όμως να σου πω.

- Ε λέγε ντε, με έσκασες.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

“Φόβοι” της Γιώτας Σιπέτα




Μια πόρτα διαφυγής. Κι όμως ξέρω πως αν την ανοίξω θα είναι όλοι εκεί. Οι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή μου και της άλλαξαν πορεία. Οι έρωτες κι οι φίλοι. Όλοι αυτοί θα είναι εκεί για να μου θυμίσουν τα λάθη μου. Άλλοι με πρόδωσαν κι άλλοι προδόθηκαν από μένα. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Πόνεσα. Πόνεσα βαθιά. Κι αν κάποιοι λένε ότι άλλαξα, εγώ ξέρω την αλήθεια. Είμαι ο ίδιος αδύναμος, φοβισμένος άνθρωπος. Μόνο που τώρα είμαι αλυσοδεμένη με τύψεις και «αν».

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

«Στην υγεία μας, ρε παιδιά», από το τμήμα Υποκριτικής Tabula Rasa

Με αφορμή τη νέα ταινία «Τέλειοι ξένοι», που κυκλοφορεί στους κινηματογράφους, η πετυχημένη εκπομπή του Alpha, “Στην υγειά μας, ρε παιδιά», με τον Σπύρο Παπαδόπουλο, σήμερα Σάββατο 10 Δεκεμβρίου φιλοξενεί ανάμεσα στους εκλεκτούς της προσκεκλημένους και τους σπουδαστές του Τμήματος Υποκριτικής της σχολής δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa".

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

"Μένιος" της Γεωργίας Γανοπούλου



Ο Μένιος είχε πάντα τις ανέσεις του. Οι δικοί του, η Κατερίνα κι ο Γιάννης, ήταν δύο άνθρωποι οι οποίοι είχαν μία καλή, στρωμένη πλέον ζωή. Ο Γιάννης εργαζόταν σε μία ασφαλιστική που πήγαινε ιδιαιτέρως καλά την εποχή εκείνη, με αποτέλεσμα να δίνει στον ίδιο πολύ καλές απολαβές για την εργασία του. Η Κατερίνα από την άλλη εργαζόταν ως πωλήτρια στο τμήμα της Lacoste σ' ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο. Εργαζόταν πολλές ώρες, αλλά οι απολαβές τις ήταν εξίσου καλές, με αποτέλεσμα να της «παίρνουν» ουσιαστικά τη μισή κούραση. Το ζευγάρι ήταν παντρεμένο τρία χρόνια κοντά.  Ζούσε σε ένα μεγάλο διαμέρισμα στους Αμπελοκήπους Αττικής, επί της οδού Λαρίσης. Το σπίτι το είχαν αγοράσει με δάνειο λίγο αφότου παντρεύτηκαν. Ένα χρόνο σχεδόν μετά ήρθε στη ζωή τους ο Μένιος..

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Δεύτερο παραμύθι από την Μάρω Παππά



Κυκλοφόρησε το δεύτερο παραμύθι της σπουδάστριας του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Μάρως Παππά με τίτλο "Ζιζάν το ζωηρό ξωτικό".

Λίγα λόγια για το έργο:
Ο Ζιζάν είναι ένα πολύ ζωηρό ξωτικό του δάσους. Πειράζει συνέχεια τους φίλους του, τα ζώα.
Κάτι θα συμβεί, όμως, και ένα μαγικό χέρι θα ανατρέψει μια και καλή, την ζωή στο μαγεμένο δάσος. Άραγε θα μπορέσει ο Ζιζάν να βοηθήσει τους φίλους του;

Ο Ζιζάν, το ζωηρό ξωτικό είναι ένα διδακτικό παραμύθι για τα παιδιά της προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Διδάσκει για τον σεβασμό, την αγάπη και την έννοια της φιλίας.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

"Λαβύρινθος ψυχής" της Αθηνάς Ντόκα



Ονομάζομαι Ίρις, είμαι σαράντα χρονών, παντρεμένη με τον Άρη και με μια κόρη δέκα χρονών, την Ανδριάνα. Κάθομαι μόνη, οκλαδόν, στον αγαπημένο μου μπλε σκούρο καναπέ. Κρατώ μια κούπα ζεστό, αχνιστό καφέ και η αγαπημένη μου Παριζιάνικη τζαζ μουσική που ακούγεται από το ραδιόφωνο πλημμυρίζει το σαλόνι. Σκέφτομαι την μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου. 

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

"Γράμμα στον 7χρονο εαυτό μου" της Δήμητρας Αθενάκη



Αγαπημένη μου Δήμητρα,

Μου ζήτησαν να σου γράψω στα πλαίσια μιας άσκησης λογοτεχνικής γραφής. Θέλω να γίνω συγγραφέας. Το όνειρό μου δεν είναι ίδιο με το δικό σου. Το δικό σου το εγκατέλειψες τόσο νωρίς! Ίσως και για αυτό το λόγο να δέχτηκα να σου γράψω τελικά. Μπορείς να μη συνεχίσεις το διάβασμα αν θέλεις, γιατί δεν ξέρω τι περισσότερο θα κερδίσεις εσύ διαβάζοντάς το. Εγώ όμως πρέπει να κάνω ότι λέει η δασκάλα μου, κι αυτό το καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι;

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την απαγγελία του ποιήματος με τις 12 στροφές στην σκηνή του κινηματογράφου κατά τη σχολική εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1973. Η μητέρα σου κεντούσε όλη νύχτα πάνω στην κόκκινη βελούδινη ποδιά χρυσές πούλιες και χάντρες, ώστε να είσαι ντυμένη στη γιορτή περήφανη ελληνοπούλα -βασίλισσα Αμαλία σε έλεγε. Ούτε ήξερες ποια ήταν αυτή η βασίλισσα και γελούσες κοιτάζοντας τα ρούχα που καμιά σχέση δεν είχαν με τα ρούχα που φορούσαν οι βασίλισσες των παραμυθιών, με την ελάχιστη εικονογράφηση, που είχες διαβάσει μέχρι τότε. Αλλά δεν θα της χαλούσες το χατίρι, τόσο κόπο έκανε για σένα. Δεν το συνήθιζε.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2016

"Προδοσία" της Ελένης Μαρμαρίδου



Έκλεισα την πόρτα τόσο δυνατά πίσω μου, που νόμιζα πώς τραντάχτηκε όλο το σπίτι. Στα χέρια μου κρατούσα σφιχτά το τσαλακωμένο χαρτί, που ήταν η αιτία της συντριβής μου. Βγήκα στον δρόμο τρέχοντας, χωρίς να ξέρω που να πάω, μόνο να φύγω, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, από το σπίτι και την μαμά μου, που η εικόνα της μου προκαλούσε αηδία και αποστροφή. Ο δροσερός αέρας, που χτυπούσε στο πρόσωπο καθάρισε για λίγο το μυαλό και ηρέμησε το κορμί που ταλανιζόταν από τις σκέψεις και το κλάμα. Η μυρωδιά του φρεσκοψημμένου καφέ, οδήγησε τα βήματα μου, στο καφενεδάκι της γωνίας, ενός μικρού στενού. Ένας ζεστός καφές, ήταν ότι έπρεπε. Βρήκα μια ήσυχη γωνιά και ξεδίπλωσα με τρεμάμενα χέρια το χαρτί.

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

Καλλιτεχνικό Ημερολογίο, από την σπουδάστριά μας, Αθηνά Ντόκα



Για μία ακόμη χρονιά, 3η στη σειρά, το βιβλίο.net και οι εκδόσεις «Το βιβλίο» κυκλοφορούν το «καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017» που φέρνει σε έναν ιδιαίτερο διάλογο δημιουργούς από διάφορες μορφές Τέχνης.

103 λογοτέχνες, 34 εικαστικοί και φωτογράφοι συνδιαλέγονται μέσα στις εβδομάδες του χρόνου.

Το «καλλιτεχνικό ημερολόγιο» φέτος είναι αφιερωμένο στον Νίκο Καζαντζάκη, μια και το έτος 2017 είναι αφιερωμένο στον Παγκόσμιο Έλληνα.
 
Η σπουδάστρια του εργαστηρίου μας, Αθηνά Ντόκα, συμμετέχει στο συγκεκριμένο project με 9 φωτογραφικά έργα της.
Μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν το ημερολόγιο στον σύνδεσμο ΕΔΩ.