Μήπως ήρθε η ώρα να γράψεις τη δική σου ιστορία;

Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

“Η ιστορία του Δυσπιστόλι Κορλεόνε” της Ειρήνης Δεμέστιχα



Μια φορά και έναν καιρό σε ένα μακρινό βασίλειο της Σικελίας, στο Κορλεόνε, ζούσε μια ισχυρή οικογένεια οι Δον Κορλεόνε.
Οι Δον Κορλεόνε βασίλευαν για πάρα πολλά χρόνια στη Σικελία, με δικαιοσύνη και μεγαλοκαρδία. Για αυτό και το έμβλημα της οικογένειας τους ήταν ένα λιοντάρι που κρατούσε μια μεγάλη καρδιά.

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017

“Guernica” της Μαρίας Πηδιά



Ξύπνησα αχάραγα όπως κάθε μέρα σίγουρη πως με περίμενε άλλη μια κουραστική μέρα στη δουλειά. Μόλις ξημέρωσε κι όμως ανυπομονούσα να έρθει το βράδυ για να επιστρέψω στο σπίτι και ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, να απολαύσω τη συνέχεια από ένα καινούριο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε μόλις πριν λίγους μήνες και έγινε αμέσως best seller. Ανυπομονούσα να μάθω τη συνέχεια. Μέχρι τότε όμως έπρεπε να περάσω άλλη μια μέρα εργαζόμενη στη μικρή βιοτεχνία ρούχων στην νότια άκρη της πόλης, για να συνεισφέρω οικονομικά στην οικογένειά μου που τα έβγαζε δύσκολα πέρα.

Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017

“Ο φιλαράκος” της Σταυρούλας Τσούτσα



Η Άννα ξύπνησε από τις φωνές. Άνοιξε τα μάτια της και κοίταξε προς το παράθυρο. Ένα απαλό χρυσαφί φως τρύπωνε από τις σκούρες γρίλιες και έβαφε με φωτεινές σκιές τον απέναντι τοίχο. Είχε ήδη ξημερώσει. Ήταν Κυριακή όμως οι γονείς της ήταν ξύπνιοι από ώρα και ετοιμάζονταν για τις δουλειές τους. Και μάλωναν. Όπως πάντα. Η Άννα έκλεισε με το μαξιλάρι τα αυτιά της. Δεν άντεχε να ακούει πια. Τουλάχιστον κάποτε μάλωναν μόνο το βράδυ, πίσω από την κλειστή πόρτα της κρεβατοκάμαρας. Τώρα δεν κοιμούνταν πια στο ίδιο κρεββάτι και δεν υπήρχε ώρα που να βρίσκονταν μαζί και να μην σκότωνε με τα λόγια του ο ένας τον άλλον. Μόνο όταν καταλάβαιναν ότι εκείνη ήταν στον ίδιο χώρο, σταματούσαν. Αν το καταλάβαιναν βέβαια. Συνήθως ήταν πολύ απασχολημένοι να μεγαλώνουν το κενό ανάμεσά τους. Έσκαβαν με μανία, και πετούσαν μεγάλες φτυαριές προσβολών, ανεκπλήρωτων προσδοκιών και προδομένων ονείρων, ο ένας στον άλλον. Κάποτε έμπλεκαν και την ίδια στο παιχνίδι.  «Μόνο για το παιδί μένω» ή «Αν δεν ήταν το παιδί δε θα σε ανεχόμουν ούτε στιγμή». Πόσο πόνο ένιωθε τότε. Δύο άνθρωποι δυστυχισμένοι εξαιτίας της. Αυτή έφταιγε για όλα. Αν δεν υπήρχε εκείνη δε θα υπέφεραν έτσι.

Τρίτη 27 Ιουνίου 2017

“Το φεγγάρι” της Νατάσσας Παπαχρήστου



Από μικρό κορίτσι λάτρευε το φεγγάρι. Τις νύχτες, όταν οι άνθρωποι παραδίδονταν στην λυτρωτική αγκαλιά του ύπνου και η φύση αναπαυόταν ήρεμη, εκείνη άνοιγε το παράθυρό της και μίλαγε με το φεγγάρι. Το κοίταγε κατάματα χωρίς σταματημό, μέχρι που το βλέμμα της θόλωνε και τα μάτια της δάκρυζαν και το πρόσωπό της φώτιζε ολόκληρο από τη λάμψη του. Αγαπούσε όλες τις φάσεις του και ήξερε πότε θα είναι μισό, πότε θα μείνει ελάχιστο και πότε θα μετατραπεί σε μία ολόφωτη πανσέληνο.

Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Παρακολουθήστε την παρουσίαση του παιδικού βιβλίου παραμυθιών "Μπου ξελευθερία!"

Το εργαστήρι δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, σε συνεργασία με τις εκδόσεις Πηγή, κυκλοφόρησαν το τέταρτο πολυσυγγραφικό βιβλίο με τίτλο: "Μπου Ξελευθερία!", από τους σπουδαστές: Δήμητρα Αθενάκη, Αθανασία Αλεξανδρίδη, Αλεξάνδρα Ανδριάδη, Ιωάννα Αποστολάκου, Θάνος Αργυρίου, Παναγιώτης Αχείμαστος, Κωνσταντίνα Βασιλείου, Κική Γεωργαλλή, Ειρήνη Δεμέστιχα, Δανάη Δημητρακοπούλου, Ιωάννα Καϊάφα, Στρατονίκη Καλφοπούλου, Πανωραία Κανελλοπούλου, Αρετή Καραμπά, Κωνσταντίνος Καρτσακάλης, Χριστίνα Κωνσταντουδάκη, Χαρίκλεια Μπηκέ, Ελένη Μπλιούμη, Μαρία Μποτέα, Αθηνά Ντόκα, Γεωργία Ντάουερ Σακά, Αναστασία Παπά, Άννα Παπαδάκη, Νεφέλη Παπαντωνοπούλου, Μαρία Πηδιά, Παναγιώτα Σιπέτα, Χριστίνα Στεφανίδου, Κατερίνα Τσιρλή, Δέσποινα Φίλιου, Σοφία Χριστοφή.

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2017

“Ήσυχα βράδια” της Μαρίας Πηδιά



Είναι κάποιες αναμνήσεις, ανεκπλήρωτα όνειρα και ματαιωμένες προσδοκίες, που το μόνο πια που σου απομένει για να κάνεις μαζί τους, είναι να τα ρίξεις στο υπόγειο της μνήμης, επιδιώκοντας έτσι σε μια τεχνητή λύτρωση. Βέβαια, βαθιά μέσα σου, γνωρίζεις καλά πως ότι υπήρξε αληθινό δε χωράει σε καλούπια, δεν ορίζεται, βιώνεται μονάχα. Εσύ το φυλακίζεις κι αυτό το άτιμο, βρίσκει τρόπο να υποβάλει λαθραία την παρουσία του μέσα από φαινομενικά ανώδυνες καταστάσεις.

Τρίτη 20 Ιουνίου 2017

50 λέξεις - Μίνι λογοτεχνικός διαγωνισμός στο εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa"

Αν μπορείτε να πείτε μια ιστορία με ακριβώς 50 λέξεις, που να ξεκινάει με τη φράση: «"Δε θα έπρεπε να ήμουν εδώ!", σκέφτηκε καθώς...», τότε μπορείτε να πάρετε μέρος στο λογοτεχνικό διαγωνισμό του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa". 

Δείξτε μας το ταλέντο σας και κερδίστε υποτροφίες αξίας 4.540 ευρώ, στα δημιουργικά μαθήματα της σχολής.

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

“Μια κρυμμένη φωτογραφία” της Μαρίας Πηδιά



Μια συνήθεια της οικογένειάς μου όταν ήμουν παιδί ήταν κάθε Κυριακή μεσημέρι να μαζεύεται για φαγητό στο σπίτι της γιαγιάς. Εκεί έφτανε όλο το σόι του πατέρα μου. Όσο οι μεγάλοι ετοίμαζαν το τραπέζι, τα παιδιά παίζαμε αξιοποιώντας την αυλή και όλους τους χώρους του σπιτιού εκτός από την κουζίνα. Ήξερα κάθε σπιθαμή του χώρου. Δεν υπήρχαν εκπλήξεις για μένα.

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2017

"Οι θύμισες και οι τρεις ευχές" της Μαρίνας Πλούμπη


Εχτές το βράδυ ήρθε στον ύπνο μου η γιαγιά μου. Όπως κάθε φορά το όνειρο ήταν τόσο όμορφο, τόσο γλυκό, τόσο προστατευτικό. «Σοφία μου» άκουσα τη φωνή της με γλύκα, «δε θα φύγω αν δε μου πεις τρεις ευχές σου κορίτσι μου. Τρεις ευχές που θα ήθελες για τη ζωή σου». «Αλήθεια γιαγιά;»  η φωνή μου βγήκε με συγκίνηση και τα μάτια μου έτρεχαν δάκρυα που την ξαναέβλεπα. Δε μου απάντησε και άρχισε να απομακρύνεται. Φοβήθηκα μην τυχόν και φύγει μακριά και δε με ακούσει γι αυτό τις είπα γρήγορα, κοφτά, μα καθόλου απερίσκεπτα. «Για όλη την οικογένεια γιαγιά, για μια ζωή. Υγεία. Τύχη. Όχι φτώχια και μιζέρια.» Ξύπνησα ταραγμένη.

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2017

"Το απόλυτο σκοτάδι" της Ευαγγελίας Ντόβα



Η Δανάη καθόταν στην αγαπημένη της γωνιά στο σαλόνι, στην ξύλινη κουνιστή καρέκλα που την είχε αγοράσει ο άντρας της όταν ήταν νιόπαντροι. Στο πικάπ έπαιζε ο δίσκος του Miles Davis και το βραδινό αεράκι του Σεπτέμβρη χάιδευε απαλά το πρόσωπο της. Το φεγγάρι μόλις είχε βγει και έριχνε ένα υπέροχο χρώμα στα αντικείμενα του δωματίου.

Τετάρτη 14 Ιουνίου 2017

"Εύριπος και Μαρέα" της Μαρίας Μποτέα



Κάποτε, ο Φαέθων, θεός του Ήλιου και της ημέρας και η Εκάτη, θεά της Σελήνης και της νύκτας, συναντήθηκαν κρυφά σ’ ένα μικρό νησάκι του Αιγαίου όπου δεν είχε πατήσει ποτέ θεού ή ανθρώπου πόδι, ερωτεύτηκαν, κι έκαναν ένα γιο, τον Εύριπο. Όμως ο Ποσειδώνας, ο άρχων των θαλασσών, ζήλεψε, γιατί αγαπούσε την Εκάτη που κάθε βράδυ καθρέφτιζε την ομορφιά της στα νερά του. Έτσι, μόλις γεννήθηκε το μωρό, χτύπησε με θυμό την τρίαινά του κι έστειλε τα μεγαλύτερα κύματα να πάνε να το πνίξουν. Τα κύματα άρπαξαν το παιδί από την αγκαλιά της μάνας του και το έστειλαν βαθιά μέσα στο βυθό. Αλίμονο, οι γονείς του, παρ’ όλη τη δύναμή τους, δεν μπόρεσαν να φτάσουν τόσο βαθιά για να τον σώσουν. Όμως ο Εύριπος ήταν γιος θεών, αθάνατος. Δεν πνίγηκε, μεγάλωσε μόνος του μέσα στη θάλασσα, μακριά από ανθρώπους και θεούς. Η μαμά του, όταν αυτός κατάφερε να βγει στην επιφάνεια, του έστειλε με τη Σελήνη ένα γερό σκαρί που έγινε το σπίτι του.

Τρίτη 13 Ιουνίου 2017

Παράσταση «Οla_kolaz.gr VII - Ραντεβού στις οχτώ» στο θέατρο Άλφα



Το εργαστήρι δημιουργικής γραφής "Tabula Rasa", παρουσιάζει την ανατρεπτική παράσταση:
"Ola Kolaz.gr VII - Ραντεβού στις οχτώ"

Γέλιο, κλάμα, χαρά, συγκίνηση, φόβος, αγωνία, μελαγχολία, όλα μαζί ανακατεμένα στο μπλέντερ της δημιουργικότητας μιας νέας γενιάς καλλιτεχνών, που υπόσχεται πολλά.

Δευτέρα 12 Ιουνίου 2017

"Η σκιά" της Γεωργίας Μαυρουδάκη



Δε θέλεις να με δεις, το ξέρω.  Γι’ αυτό το λόγο θα συνεχίσω να φωνάζω. Οι άλλοι φταίνε γι’ αυτά που σου συμβαίνουν. Μη καταπιέζεις το βίαιο κομμάτι σου. Ξέσπασε. Φώναξε και χτύπησε. Δεν αγαπάς όλους τους ανθρώπους. Ναι. Θέλεις να κάνεις πολύ κακό στο συνάδελφο από τη δουλειά που σε προσέβαλλε. Καν’ το. Μη το καταπιέζεις. Μα και φυσικά δε σου αξίζει, αυτή η ζωή. Οι γονείς σου θα πεθάνουν και τα παιδιά σου θα σε εγκαταλείψουν. Ο έρωτας της ζωής σου θα γίνει ο έρωτας κάποιας άλλης. Θα μείνεις μόνη. Ο γείτονας σου είναι άθλιος και οφείλεις να τον μειώνεις κάθε μέρα. Κάποιος σε κυνηγάει, να σου κάνει κακό. Τρέξε. Θα σε πιάσει και θα πεθάνεις. Θα πεθάνεις άσχημα και βίαια.

Παρασκευή 9 Ιουνίου 2017

Πέμπτη 8 Ιουνίου 2017

Διεθνές βραβείο σεναρίου για την καθηγήτρια του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Τίνα Καμπίτση



Η καθηγήτρια σεναριογραφίας του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Τίνα Καμπίτση, τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου για την τηλεοπτική σειρά «Daddy Cool» που υπογράφει η ίδια και παρακολουθούμε μέσα από τη συχνότητα του Ant1.

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017

"93''" της Ελένης Μπλιούμη


Η χαρά της Αγγελίνας ήταν τέτοια ώστε δεν κατάλαβε πότε το σπίτι και ο καταπράσινος κήπος τους είχε γεμίσει με κόσμο. Σε λίγο θα έσβηνε τα δώδεκα ροζ κεράκια της και θα διασκέδαζε με φίλους και συγγενείς, κάτω από το ολόγιομο αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις ρίζες των βράχων. Τους έβλεπε μεγαλώνοντας, με δέος, περιτριγυρισμένους γύρω από το χωριό της, σα να ήθελαν να το προστατέψουν από κατακτητές, επιδρομείς και λεηλασίες. Κοφτοί, επιβλητικοί, διάσπαρτοι βράχοι λες και ένα γιγάντιο χέρι να τους προόριζε για κάποιο παιχνίδι…

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Δύο από τους καθηγητές και ο διευθυντής του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa στο ετήσιο συνέδριο της Skywalker με τίτλο «Bed time stories»




Ο ιδρυτής και διευθυντής του εργαστηρίου δημιουργικής γραφής Tabula Rasa, Παναγιώτης Καποδίστριας μαζί με την καθηγήτρια λογοτεχνικής γραφής και συγγραφέα Αντιγόνη Πόμμερ και την φιλόλογο και ηθοποιό Αλεξάνδρα Χειμώνα συμμετείχαν ως ομιλητές στο ετήσιο συνέδριο της εταιρίας Skywalker που πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Divani Caravel.

Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

Παρουσίαση για το ανθολόγιο παραμυθιών «ΜΠΟΥ ΞΕΛΕΥΘΕΡΙΑ»


Το Εργαστήρι Δημιουργικής Γραφής «Tabula Rasa» και οι εκδόσεις «i-write» παρουσιάζουν το ανθολόγιο παραμυθιών με τίτλο «Μπου Ξελευθερία», την Παρασκευή 2 Ιουνίου, στις 19:00, στον πολυχώρο πολιτισμού «Αθηναΐς».

Το έργο αποτελείται από τριάντα παραμύθια σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό. Τα έχουν γράψει τριάντα σπουδαστές της Tabula Rasa και η πρωτότυπη εικονογράφηση ανήκει σε παιδιά δημοτικών σχολείων, τα οποία δημιούργησαν με τη φαντασία τους, τους πραγματικούς ήρωες των παραμυθιών.

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017

"Σμαράγδα" της Ευτυχίας Χαλκιά



«Άσε με, δεν θέλω να μ’ αγγίζεις, γιατί μου το ‘κανες αυτό, δεν είσαι μάνα εσύ, πως θα διαβάσω τώρα για τις πανελλήνιες με τέτοια ταραχή και απογοήτευση» φώναζε η Σμαράγδα. «Να σου εξηγήσω  κοριτσάκι μου και είμαι σίγουρη ότι θα καταλάβεις» ήταν η απάντηση της μητέρας αλλά η Σμαράγδα δεν άκουγε.  Έκλαιγε με λυγμούς και πέταγε ότι έβρισκε μπροστά της. Στο τέλος αποκαμωμένη έπεσε στην αγκαλιά της μητέρας της φωνάζοντας «Μίλα μου τώρα, γιατί γιατί?»…